Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar. Mówimy, że bierzmowanie jest dopełnieniem i umocnieniem tego, co zostało zapoczątkowane chrztem, czyli nowego życia, "z wody i Ducha".

Udzielanie Ducha Świętego przez umacniające nałożenie ręki i namaszczenie krzyżmem (oliwa zmieszana z balsamem) czoła bierzmowanego wydobywa z przemiany, jaka dokonała się w indywidualnym życiu człowieka przez chrzest, charyzmatycznowspólnotową aktywność chrześcijanina w wymiarze publicznym, społecznym.

Bierzmowany (dorosły "dojrzałością Chrystusową") zostaje w pełni zaangażowany przez Chrystusa i Kościół, staje się świadomym apostołem Chrystusa, głosicielem Ewangelii i w świecie: w swym zawodzie i w polityce, w rodzinie i w społeczeństwie, na ulicy i w kościele.

Kościół jako wspólnota potrzebuje koniecznie sakramentu bierzmowania, gdyż dojrzałe spełnienie jego zbawczej misji możliwe jest tylko na drodze osiągnięcia dojrzałości wspólnotowej przez jego członków.

• SAKRAMENT BIERZMOWANIA

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.

Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje „znamię”, pieczęć Ducha Świętego. Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu – niegdyś w taki sposób naznaczano żołnierzy pieczęcią ich wodza, a także niewolników pieczęcią ich pana. Pieczęć potwierdza autentyczność aktu prawnego lub dokumentu, ewentualnie zapewnia jego tajność.

Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią. Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią: „Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych” (2 Kor 1, 21-22) 105 . Pieczęć Ducha Świętego jest znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę, a także znakiem obietnicy opieki Bożej podczas wielkiej próby eschatologicznej.

SKUTKI BIERZMOWANIA

Jak wynika z samej celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania jest pełne specjalne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.

Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej: – zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić „Abba, Ojcze!” (Rz 8,15);
– ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
– pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
– udoskonala naszą więź z Kościołem.
– udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.

Przypomnij sobie, że otrzymałeś duchowy znak, „ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha poznania i pobożności, ducha świętej bojaźni”, i zachowuj to, co otrzymałeś. Naznaczył cię Bóg Ojciec, umocnił cię Chrystus Pan i „dał zadatek” Ducha.

Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakter”, który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem.

KTO MOŻE OTRZYMAĆ SAKRAMENT BIERZMOWANIA?

Każdy ochrzczony jeszcze nie bierzmowany może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania. Skoro chrzest, bierzmowanie i Eucharystia stanowią jedność, „wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie”; chociaż sakrament chrztu jest ważny i skuteczny bez bierzmowania i Eucharystii, to jednak wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje nie dopełnione.

Tradycja łacińska Zwyczaj łaciński podaje „wiek rozeznania” jako odpowiedni czas do przyjęcia sakramentu bierzmowania. W niebezpieczeństwie śmierci należy jednak bierzmować dzieci, nawet jeśli nie osiągnęły jeszcze „wieku rozeznania”.

Jeśli mówi się czasem o bierzmowaniu jako o „sakramencie dojrzałości chrześcijańskiej”, to nie należy jednak mylić dojrzałego wieku wiary z dojrzałym wiekiem rozwoju naturalnego. Nie można także zapominać, że łaska chrztu jest łaską darmowego i niezasłużonego wybrania. Nie potrzebuje ona „potwierdzenia”, by stać się skuteczną. Przypomina o tym św. Tomasz:

Wiek fizyczny nie stanowi dla duszy przeszkody. Tak więc nawet w dzieciństwie człowiek może osiągnąć doskonałość wieku duchowego, o której mówi Księga Mądrości (4, 8): „Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy”. W ten sposób wiele dzieci dzięki mocy Ducha Świętego, którą otrzymały, walczyło odważnie i aż do przelania krwi dla Chrystusa.

Przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego.Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania.

Przyjmując bierzmowanie, trzeba być w stanie łaski. Należy przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, aby oczyścić się na przyjęcie daru Ducha Świętego. Bardziej intensywna modlitwa powinna przygotować na przyjęcie mocy i łaski Ducha Świętego w duchu uległości i dyspozycyjności.

Przy bierzmowaniu, podobnie jak przy chrzcie, kandydaci powinni poszukiwać pomocy duchowej, wybierając sobie świadka bierzmowania. Zaleca się, żeby był nim ktoś z rodziców chrzestnych, by wyraźnie zaznaczyć jedność obu sakramentów.

• PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU BIERZMOWANIA

Przeglądając Kodeks Prawa Kanonicznego, napotykamy ciekawe stwierdzenie: „Rodzice, duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili” Kan 890

Jednoznacznie więc wskazani są ci, którzy odpowiedzialni są za przygotowanie do bierzmowania. Najpierw rodzice, którzy przez fakt przebywania z dzieckiem, wychowywania go na różnych etapach jego rozwoju, mogą i powinni wykazać swoje zatroskanie o właściwe przygotowanie swoich dzieci do świadomego korzystania z sakramentów które wspomagają drogę wiary. Między innymi sakrament bierzmowania, który ma pomóc w dojrzałym przeżywaniu wiary.

WARUNKI PRZYSTĄPIENIA DO SAKRAMENTU BIERZMOWANIA

      1. Rozmowa kwalifikacyjna:

a)  podczas rozmowy kwalifikacyjnej należy przedstawić świadectwo Chrztu św. jeżeli odbył się w innej parafii. Jeśli chrzest miał miejsce w naszej parafii to wystarczy to zgłosić kapłanowi

b) należy podać imię jakie kandydat pragnie przyjąć podczas liturgii sakramentu

Zgodnie z zaleceniem Komisji Episkopatu Polski kandydat podaje imię, jakie otrzymał podczas sakramentu Chrztu św. Wyjątkowo, jeżeli imię nie podoba się kandydatowi, może wybrać inne spośród kanonu świętych Kościoła katolickiego (musi znać także życiorys wybranego świętego patrona).

c)  należy prawidłowo odpowiedzieć na 4-5 pytań zadanych przez kapłana, spośród podanego zestawu pytań

d) należy znać na pamięć tekst dialogu pomiędzy ks. biskupem, a młodzieżą, który odbywa się podczas sakramentu bierzmowania

e) należy podać imię i nazwisko świadka bierzmowania

- świadkiem bierzmowania powinien być jeden z rodziców chrzestnych

- jeżeli z różnych przyczyn świadkiem nie może być  jeden z rodziców chrzestnych (np. nie może przystępować do sakramentów św.), można wybrać inną osobę, jednak musi to być osoba pełnoletnia, która jest w stanie łaski uświęcającej.

      2. Bierzmowany przez cały okres przygotowawczy, a także w dniu przyjęcia sakramentu  powinien być w stanie łaski uświęcającej.

3. Kandydat zobowiązany jest do regularnego uczestnictwa we Mszach św. niedzielnych.

4. Należy uiścić jednorazową kwotę w wysokości ustalonej przez księdza proboszcza. 

Koszty związane z organizacją uroczystości: dar ołtarza złożony w trakcie sakramentu Bierzmowania, formularz kandydata do bierzmowania, pamiątka bierzmowania wraz z krzyżykiem i inne sprawy organizacyjne.

Dialog ks. biskupa z młodzieżą (na pamięć)

Ks. biskup: (Imię) przyjmij znamię daru Ducha Świętego.

Bierzmowany: Amen.

Ks. biskup: Pokój z Tobą.

Bierzmowany: I z duchem Twoim.

Pytania

1.      1. Wymień sakramenty inicjacji chrześcijańskiej?

Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia

2.      2. Co to jest bierzmowanie?

Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.

3.      3. Przez kogo Bóg zapowiedział, że Mesjasz będzie namaszczony Duchem Świętym?

Przez proroka Izajasza Bóg zapowiedział, że Mesjasz będzie namaszczony Duchem Świętym.

4.      4. Kiedy Jezus Chrystus zapowiedział apostołom zesłanie Ducha Świętego?

50 dni po swoim zmartwychwstaniu

5.     5. Gdzie dokonało się zesłanie Ducha Świętego?

W wieczerniku

6.      6. Jakie wydarzenie stało się początkiem działalności Kościoła w świecie?

Pięćdziesiątnica- dzień Zesłania Ducha Świętego

7.      7. Jakimi przymiotami w dniu Pięćdziesiątnicy nazwał Jezus Chrystus Ducha Świętego i co one oznaczają?

Duch Święty Pocieszyciel- ponieważ po zakończeniu ziemskiej działalności Jezusa, to właśnie Duch Święty będzie umacniał uczniów i da im siłę, by mogli przeciwstawić się złu.

Duch Prawdy- ponieważ pomoże uczniom zrozumieć naukę Jezusa i da im moc do jej głoszenia.

8.      8. Wymień znaki, które towarzyszyły zesłaniu Ducha Świętego:

Zesłaniu Ducha Świętego towarzyszył szum gwałtownego wiatru oraz ogniste języki.

9.      9. Wymień znaki, przez które otrzymujemy Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania, a także krótko je scharakteryzuj.

- włożenie rąk- oznacza przekazanie mocy Ducha Świętego oraz powierzenie misji świadczenia o zbawieniu, którego dokonał Chrystus

- namaszczenie krzyżmem świętym- oznacza napełnienie Duchem Świętym, umocnienie w wierze i w życiu łaski, a także uodpornienie na niebezpieczeństwo moralnego zepsucia.

10.  10. Co oznacza pojęcie „krzyżmo”?

Krzyżmo- to olej będący mieszaniną oliwy i balsamu, który poświęcony zostaje przez biskupa w Wielki Czwartek.

11.  11. Wymień siedem darów Ducha Świętego.

- dar mądrości

- dar rozumu

- dar umiejętności

- dar rady

- dar męstwa

- dar pobożności

- dar bojaźni Bożej

12.  12. Kim jest Duch Święty?

Duch Święty jest to trzecia Osoba Trójcy Świętej, która pochodzi od Ojca i Syna.

13.  13. Jakie znasz inne nazwy bierzmowania?

a) sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, bo udzielany jest temu, kto powinien sobie zdawać sprawę, co to znaczy być świadomym i wzorowym katolikiem,

b) sakrament Ducha Świętego, bo On w tym sakramencie zstępuje na nas i ubogaca nas swymi darami.

14.  14. Jakich łask udziela bierzmowanie?

a)   - pomnaża łaskę uświęcającą,

b)   - wyciska na duszy niezatarty znak wyznawcy Chrystusowego,

c)   - daje 7 darów Ducha Świętego,

d)  - daje łaskę uczynkową, abyśmy wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według niej żyli.

15.  15. Kto udziela sakramentu bierzmowania?

Sakramentu bierzmowania udziela ks. biskup, bądź upoważniony do tego kapłan

16.  16. Co to jest Pismo św.?

Pismo święte jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, które zawiera Słowo Boże skierowane do ludzi.

17.  17. Kto jest autorem Pisma św.?

Pierwszorzędnym autorem Pisma św. jest Duch Święty, a drugorzędnym -ludzie przez Ducha Świętego natchnieni.

18.  18. Jak inaczej nazywamy. Ewangelię?

Ewangelię nazywamy "Dobrą Nowiną", ponieważ obwieszcza człowiekowi wyzwolenie z grzechu, łaskę i zbawienie, godność dziecka Bożego, sens życia.

19.  19. Co to jest Trójca Święta?

Jeden Bóg w trzech Osobach Boskich (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty)

20.  20. Co oznacza pojęcie „Mesjasz”?

Tytuł Mesjasz- oznacza szczególnego wybrańca Bożego, namaszczonego przez Ducha Świętego.

21.  21. Podaj grecki odpowiednik tytułu „Mesjasz”

Chrystus

22.  22. Jakie wydarzenie opisuje Księga Rodzaju, w którym uczestniczył Duch Święty?

Duch Święty uczestniczył w dziele stworzenia świata.

23.  23. Jakimi charyzmatami obdarzył apostołów Duch Święty w dniu Pięćdziesiątnicy?

Apostołowie otrzymali dar mówienia obcymi językami, moc uzdrawiania chorych, wskrzeszenia umarłych, uwalniania od złych duchów.

24.  24. Co obiecał Jezus apostołom podczas ostatniej wieczerzy?

Jezus obiecał Ducha Świętego swojemu Kościołowi.

25.  25. Dlaczego Kościół nazywamy „sakramentem zbawienia”?

Kościół nazywamy sakramentem zbawienia, ponieważ jest widzialnym znakiem niewidzialnego działania Chrystusa.

26.  26. Jakie przymioty posiada Pan Bóg?

Pan Bóg jest:

a) wieczny -zawsze był, jest i będzie,

b) wszechmocny -wszystko może czynić, co chce,

c) niezmienny -zawsze jest ten sam,

d) najmędrszy -wszystko, co robi, jest mądre i dobre,

e) święty -złego nie chce, grzechem się brzydzi,

f) najsprawiedliwszy -za dobre wynagradza i za złe karze,

g) najmiłosierniejszy -pragnie zbawienia wszystkich ludzi.

27.  27. Jak nazywamy opiekę Bożą nad światem?

Opiekę Bożą nad światem nazywamy Opatrznością Bożą.

28.  28. Co człowiek ma dzięki duszy?

Człowiek dzięki duszy ma rozum i dlatego myśli, tworzy, oraz wolną wolę, dzięki której może wybierać między dobrem a złem.

29.  29. Na co Pan Bóg stworzył człowieka?

Pan Bóg stworzył człowieka, aby Pana Boga znał, czcił, kochał i służył Mu, a przez to osiągnął szczęście wieczne.